Kierunki zamawiane w polskim systemie kształcenia na poziomie wyższym – perspektywa szkolnictwa wyższego i rynku pracy ( Studia i Monografie nr 643)

Zmiany, które nastąpiły w kształceniu na poziomie wyższym w Polsce w okresie transformacji systemowej, doprowadziły do dynamicznego wzrostu liczby placówek edukacyjnych oraz istotnych zmian w strukturze kształcenia, spowodowanych w dużej mierze wprowadzeniem do polskiego systemu szkół wyższych niepublicznych. Zaistniałe zmiany (wzrost liczby studentów i absolwentów szkół wyższych) doprowadziły z czasem do nadprodukcji absolwentów tego typu kształcenia, szczególnie w zakresie nauk humanistycznych i społecznych. Wyrazem dążenia do poprawy sytuacji w kształceniu na poziomie wyższym w Polsce miało być rozwiązanie dotyczące zamawiania kształcenia na wybranych kierunkach studiów (w zakresie nauk matematyczno-przyrodniczych i technicznych). U podstaw koncepcji kierunków zamawianych znalazło się przekonanie o potrzebie kształcenia na kierunkach, które mogą mieć duży wpływ na rozwój polskiej gospodarki. Potrzeba ta wynikała także z utraty dużych zasobów ludzkich spowodowanej masowymi migracjami zagranicznymi wysoko wykształconych specjalistów po 2004 roku.

Praca stanowi pierwszą tego typu próbę syntetycznego ujęcia kwestii zamawiania kierunków kształcenia wdrożonego w szkolnictwie wyższym obejmującego perspektywę uczelni wyższych, gospodarki oraz kandydata na studia, studenta i absolwenta. Podjęta ocena programu kierunków zamawianych jest próbą jego ewaluacji w warunkach i przy ograniczeniach, które występują przy tego typu inicjatywach badawczych (ograniczony dostęp do danych, względy finansowe).

Monografia może zainteresować środowisko naukowe, przede wszystkim badaczy zajmujących się kształceniem na każdym poziomie, jak i środowisko społeczno-gospodarcze, dla którego to kształcenie nie pozostaje obojętne.